Editor

မြန်မာစာပေ၌ ကျွန်တော်တို့တစ်တွေ အသေအချာမသိသေးသော အကြောင်းအရာပေါင်း မြောက်မြားစွာ ရှိ၏။ တချို့က သိချင်စိတ်ရှိပြီး သိခွင့်မသာ၍ မသိကြခြင်း ဖြစ်၏၊တချို့ကတော့ သိခွင့်သာပါလျက်နှင့် သိချင်စိတ်မရှိသောကြောင့် မသိကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ခင်ဗျားဘာသာ ဘာဖြစ်ဖြစ် ခင်ဗျားသိချင်မသိချင်တာ ခင်ဗျားကိစ္စဖြစ်၏။ ကျွန်တော့်ကိစ္စကတော့ စာပြင်ရင်း တွေ့လေသမျှ တွေ့ရှိချက်ကလေးများကို စုစည်းတင်ပြလိုက်ပါသည်။ စကားတစ်လုံး စာတစ်ကြောင်းက ဘဝကောင်းအောင်၊ ဘဝဆိုးအောင် ပြောင်းလဲပေးနိုင်စွမ်းရှိ၏။ ထိုနှလုံးသွင်းဖြင့် မေတ္တာမူပါသည်။ လိုသော်ယူကြ အသုံးချနိုင်ကြပါစေသတည်း။ အောင်မှူးဝေ အဖော်မွန် ” ကောင်းတဲ့နေရာငြိမ်းချမ်းရာကိုသွားတဲ့အခါ မင်းရဲ့ယုံကြည်ချက်ဟာ မင်းရဲ့သူငယ်ချင်းအဖော်မွန်ပါပဲ” မြတ်ဗုဒ္ဓဒေဝ တာ သံ ယုတ် ဝိပဿနာ ဝိပဿနာဆိုတာခန္ဓာမှာမဖြစ်ဘူးဉာဏ်မှာဖြစ်တာ ။ သစ္စာဒီပက ဦးကြည် စံပယ်ဆီ သည်းတွင်းလှိုက်လာမီးပုံချာကိုဝင်ကာဆင်းသော်ကြော့ရှင်းငယ်မှကေသာစံပယ်ဆီနှင့်နှင်းဆီကြိုင်ဆုံးနန်းသူထုံးသည်ဆံထုံးဇာပေါက်ကြော့ယဥ်ညှောက်ကိုနောက်ကနွှဲလို့ဆွဲကြရာတွင်…နှမတော်တောင်ကြီးရှင်နတ်သံ…မှ…

မြန်မာစာပေ၌ ကျွန်တော်တို့တစ်တွေ အသေအချာမသိသေးသော အကြောင်းအရာပေါင်း မြောက်မြားစွာ ရှိ၏။ တချို့က သိချင်စိတ်ရှိပြီး သိခွင့်မသာ၍ မသိကြခြင်း ဖြစ်၏၊တချို့ကတော့ သိခွင့်သာပါလျက်နှင့် သိချင်စိတ်မရှိသောကြောင့် မသိကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ခင်ဗျားဘာသာ ဘာဖြစ်ဖြစ် ခင်ဗျားသိချင်မသိချင်တာ ခင်ဗျားကိစ္စဖြစ်၏။ ကျွန်တော့်ကိစ္စကတော့ စာပြင်ရင်း တွေ့လေသမျှ တွေ့ရှိချက်ကလေးများကို စုစည်းတင်ပြလိုက်ပါသည်။ စကားတစ်လုံး စာတစ်ကြောင်းက ဘဝကောင်းအောင်၊ ဘဝဆိုးအောင် ပြောင်းလဲပေးနိုင်စွမ်းရှိ၏။ ထိုနှလုံးသွင်းဖြင့် မေတ္တာမူပါသည်။ လိုသော်ယူကြ အသုံးချနိုင်ကြပါစေသတည်း။ အောင်မှူးဝေ ထားဝယ်_________ဤမြို့၏အမည်ကို မြန်မာစာများ၌ ဒါးဝယ်၊ထားဝယ်၊ဓားဝယ်ဟု အမျိုးမျိုး ရေးခဲ့ကြ၏။ထိုသို့ရေးကြခြင်းမှာ စကား၏ အကြောင်းအတ္ထုပ္ပတ္တိကို မသိသောကြောင့် ရေးကြခြင်းဖြစ်သည်။မြတ်စွာဘုရား ထားဝယ်မြို့သို့ကြွတော်မူသောအခါ တင်ပျဥ်ခွေထိုင်တော်မူ၏။တင်ပျဥ်ခွေထိုင်ခြင်းကို မွန်ဘာသာဖြင့် ဓဝဲါ ဟုခေါ်သည်။ဓဝိုင်ဟူ၍ အသံထွက်ရ၏။စာတွင် ဓဝဲါဟု…

သံလွင်မြစ်ဖက်ခြမ်း ကုန်းစောင်းမှာ ဆောက်လုပ်ထားတဲ့ တပ်ရင်းရုံးဟာ ငြိမ်သက်လွန်းလှတဲ့ ညရဲ့အမှောင် ထုအောက်မှာ အလင်းမဲ့နေတယ်။ ကုန်းမို့မို့လေးပေါ်မှ မြောက်ဖက်ကုန်းစောင်းမှာ ဆောက်ထားသော စားဖို ဆောင်ဖက်ကို အနီးငယ်ဆင်းလိုက်တော့ စားဖိုဆောင်ထဲတွင် မီးရောင်တွေ့လို့ ဆက်ဆင်းသွားလိုက်တယ် ငြိမ်းစု ညဟာ သဘာဝရဲ့နောက်ခံ ပန်းချီကားတချပ်လို တည်ငြိမ်လွန်းလှပေါ့။ အပြင်းစား ရောခ်တေးဂီတ တပုဒ်လို တဝေါဝေါ စီးဆင်းနေတဲ့ သံလွင်မြစ်ရေစည်းသံနဲ့အတူ လရောင်ဟာ စည်းချက်ညီစွာ သံလွင်မြစ်ရေပြင်ထက်တွင် လှုပ်ခတ်လွန့်လူးလို့နေတယ်။ တပ်ရင်းကုန်း မြစ်ကမ်းပါးအစွန်းမှာ ထိုင်ရင်း ကျနော့် နှလုံးသွေးကို ဆူပွတ် ပူလောင်စေတဲ့ အတွေးများကို တွေးနေရင်း … တချိန်တည်းမှာ အသိတရားရဲ့ဖမ်းဆီးထိမ်းသိမ်းခြင်း ခံလိုက်ရတဲ့ နာကျင်ခံစားမှုတွေကို အသံတိတ် အော်သည်းတမ်းတနေမိတယ်။ လရောင်ဟာ သံလွင်မြစ်နဲ့အတူ ကခုန်နေပြီး ညဟာ တည်ငြိမ်စွာ ငေးမောကြည့်ရင်း နှုတ်ဆိတ်နေလေတော့ ဝိညာဉ်တွေ ပူးကပ်နေတဲ့ ငါဟာ … ဝံပုလွေ တကောင်လို နာကျင်စွာ ဟိန်းဟောက်နေမိတယ်။ ဘားတိုက်အတွင်းမှာ ရဲဘော်တချို့ ဆီမီးခွက်အလင်းရောင်ကိုအားပြု၍ စာဖတ်နေကြတယ်။ တပ်ရင်းရဲ့ ”လေ့လာရေးစင်မြင့်ပေါ်သို့” ဆိုတဲ့ ကြွေးကြော်သံအောက်မှာ သူတို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်တွေးခေါ်မှုကို ထက်မြက်သည်ထက်ထက်မြက်အောင်သွေးနေကြတာပေါ့။ (more…)